Tokio, początek XX wieku. Porzucona przez byłego kochanka Fumiko, przemierza wraz z matką ulice miasta zajmując się obwoźnym handlem. Interesy nie idą jednak najlepiej, a wezwana by pomóc mężowi w interesach na drugim krańcu Japonii matka Fumiko, wyjeżdża na Kyushu. Kolejne dni wypełniają niekończące się poszukiwania pracy. Jedyną pociechą dla dziewczyny stanowi jej skromna kolekcja książek oraz pisanie własnych utworów. W barze w którym udaje się Fumiko w końcu znaleźć pracę, poznaje pana Date w którym się zakochuje. Poprzez znajomość z Date Fumiko wkracza w świat artystycznej bohemy, zaczynając samej skupiać się na pisaniu.
Samotna dróżka w reżyserii Mikio Naruse, oparta jest na autobiograficznej powieści Hōrōki, japońskiej pisarki i poetki Fumiko Hayashi. W postać Fumiko wcieliła się Hideko Takamine, będąca stałą bywalczynią na planach filmów Naruse. Jej bohaterka jednak znacząco różni się od typowych heroin jakie do tej pory aktorka grywała w filmach tego reżysera. Postać dystyngowanej kobiety, znanej z wcześniejszych kolaboracji tej dwójki, ustępuje tym razem bardziej żywiołowej, ale jednocześnie zdolnej do opanowania się gdy sytuacja tego wymaga, Fumiko. Z uwagi na lata doświadczeń w obwoźnym handlu, sięgających aż do jej dzieciństwa, Fumiko w kontaktach z ludźmi zachowuje się jakby, próbowała im się odpowiednio sprzedać. W zależności od sytuacji starając się spełniać ich oczekiwania wobec niej, bądź wyjść im na przeciw, zawsze jednak mając na uwadze profity jakie może uzyskać z konkretnego podejścia. Jej postać jawi się przez to jako osoba chłodna i zdystansowana w relacjach z innymi. A jednak wielokrotnie dowodzi, że nie jest to jej naturalna strona osobowości, a raczej maniera ją musiała nabyć by przez te długie lata biedy, po prostu przetrwać.
W swojej życiowej filozofii Fumiko, gardzi ludźmi oczekującymi pomocy od innych, wymagając od nich wzięcia odpowiedzialności za własne życie. Jednocześnie jednak nie wzdraga się przed pomocą tym, którzy według niej zasłużyli swoją pracą na udzielenie im pomocy.
Historia życia Fumiko to historia skomplikowanych relacji z mężczyznami. Nieustanne rozdarcie pomiędzy miłością, a chęcią niezależności. Poszukiwaniem odwzajemnionego uczucia mężczyzny, który jednak uszanuje jej samodzielność. Temat ten powtarza się wielokrotnie w czasie filmu, ukazując Fumiko w ciągłej walce o równość w związku. Odrzuca ona perspektywę związku w którym odnalazłaby bezpieczeństwo, nie chcąc przede wszystkim polegać w tych sprawach na innych. W związku szuka partnerstwa, zrozumienia w sztuce i docenienia.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz